به گزارش قدس آنلاین، مرتب حرف از «خبر خوب» می‌زنند، تو گویی روزنامه نگار قادر است چنین اخباری را خلق کند. خبر خوب که از آسمان جلوی پای اصحاب رسانه نمی‌افتد. بخش عمده خبرهای ما را عملکرد مسئولان شکل می‌دهد. وقتی جنبش عدالتخواه دانشجویی، به فغان می‌آید که پس از مدت‌ها پیگیری تخلیه یک ویلای مصادره‌ای که سال‌هاست جناب فیروزآبادی در آن ساکن شده، به بن بست خورده و لذا کار را به رسانه کشانده، از رسانه چه ساخته است؟ این خبر را که حکایت از زخمی ناسور دارد، پنهان کند؟ باری خبر تلخ است، خبر خوب نیست، چون بازتاب دهنده یک رفتار بد است. کاش می‌شد به جای این خبر، خبری افتخارآمیز از همان مسئول را نشر کرد که در محلات پایین شهر، خانه‌ای نظیر عموم مردم دارد.
از آن سوی می‌شنوی سایت وزارت صنعت هک شده و هزاران خودروی لوکس با قیمت‌های نجومی، طی همان مدت از گمرک ترخیص شده‌اند! از خودت می‌پرسی مگر نمی‌شود این‌ها را فهرست و پیگیری کرد و حتی حالا حقوق بیت المال و مردم را از دزدان گرفت؟ می‌پرسی چه طور چنین چیزی ممکن است؟ چطور ممکن است تا این حد مملکت بی در و پیکر باشد؟ روز بعد وزارت مربوط هک شدن سایتش را تکذیب می‌کند و در عین حال ترخیص یک سوم از 6000 و اندی ماشین لوکس تأیید می‌شود. حدود 2000 تا، خدا بدهد برکت!
تکذیب هک سایت با چنان سرعتی آماده و منتشر شد که انگار تمام نگرانی مردم بابت هک شدن یا نشدن سایت این بزرگواران بوده است. خدا پدرتان را بیامرزد، تکلیف آن 2000 تا ماشین چند صدمیلیونی را که در این میان یواشکی و زیرسبیلی رد شده‌اند معلوم کنید! بگذارید مردم دزدان را بشناسند. اگر این کار را بکنید، خبر خوب خود به  خود شکل گرفته و مردم شادمان می‌شوند، اگر نه از این تأیید و تکذیب‌ها چیزی درنمی‌آید.
همزمان در اخبار تهران می‌خوانی که «پرونده قائم مقام قالیباف بر سر یک یا دو میلیارد نیست، پای هزاران میلیارد تومان درمیان است...» و باز همزمان با افشای پوچی فرجام، عده‌ای از سیاست نگاه به شرق سخن می‌گویند. باری ما شعار عدالت علوی را می‌دهیم و چنین مسئولانی پروریده حالا که به ساحت کهکشانی آن اسطوره بشری، حتی نزدیک نتوانستیم شدن، حداقل از همین نمونه‌های اطرافمان بیاموزیم. از همین‌ها که بناست نگاهی به آن‌ها داشته باشیم؛ ببینید از وقتی که چینی‌ها به سمت انقلابی اقتصادی خیز برداشتند، چه تعداد از مقامات ارشد و خیلی ارشد حزب حاکم را به خاطر مفاسد اقتصادی به صلابه کشیدند. برایشان مهم نبود این یکی برادر رئیس جمهور است و آن یکی پسر فلان قهرمانشان و این دیگری ژن خوب دارد و یا ندارد. کاری کردند که بسیاری از متهمان این پرونده‌ها در مراحل دادرسی، دست به خودکشی زدند. هزینه فساد را تا این حد بالا بردند. خوش به حالشان حالا دارند میوه این سختگیری را هم می‌چینند. تکرار می‌کنم اگر بناست نگاهی به شرق داشته باشیم، به این رفتارهای آن‌ها هم نگاهی بیندازیم و از این هنرهایشان نیز بیاموزیم اگر نه، در سر همان پاشنه خواهد چرخید و خبر خوبی تولید نخواهد شد.